سیستان و بلوچستان به عنوان محروم‌ترین استان کشور جوانان و داوطلبان فعالی دارد که نه تنها در طرح‌های استانی حضوری همیشگی دارند، بلکه برای کمک به مردم حادثه دیده و محروم دیگر استان‌ها هم دست به کار می‌شوند و آستین همت بالا می‌زنند.
نشریه پیام هلال؛ جمع‌آوری کمک‌های مردمی برای مردم سیل زده، جمع‌آوری کمک برای مناطق زلزله زده و همکاری با جمعیت در طرح نذرآب ۲ در استان‌های همجوار از جمله فعالیت‌ها و مشارکت‌های این اعضای فعال است. طرح ملی‌ای نیست که این اعضا در آن حضور نداشته باشند و برای پیشبرد آن از کمک‌های مردم همشهریانشان بهره نبرند. دو جوان سیستان و بلوچستانی سردم دار فعالیت‌های داوطلبانه و جوانان در این استان هستند که این روزها جوانان و دانشجویان زیادی را با خود همراه می‌کنند.
سنگ صبور آسیب دیده‌ها
«وقتی با لباس هلال احمر سراغ خانواده‌های آسیب دیده می‌رویم باید دلمان را بزرگ کنیم و حرف‌هایشان را بشنویم. آنها دوست دارند درد دل کنند و گاهی فقط همین پای درد دل آنها نشستن بار زیادی از فشار روانی که بر آنها تحمیل می‌شود را کم می‌کند.
کافیست آنها را مثل خانواده خودمان بدانیم تا انجام هر فداکاری برای آنها ممکن شود.» این‌ها را «محمود سعادت شاد» دبیر کانون دانشگاه ملی سیستان و بلوچستان می‌گوید.
عشق به انجام کارهای داوطلبانه او را به سمت عضویت در هلال احمر و همراهی با طرح‌های ملی و استانی کشانده است. او می‌گوید:«فکر می‌کنم عضو شدنم در جمعیت هلال احمر نظر شانس بزرگ من در زندگی است. چون آن را بهترین راه کمک رسانی به مردم می‌دانم.»
سعادت متولد ۱۳۷۴ است و ۴ سال است که به صورت داوطلبانه در جمعیت هلال احمر فعالیت می‌کند. او می‌گوید :«خشکسالی تنها گریبان سیستان و بلوچستان را نگرفته و استان‌های زیادی از کشور به خصوص در منطقه جنوب شرقی را گرفتار کرده است. کرمان و هرمزگان و خراسان جنوبی از جمله این استان‌ها هستند که برای کمک به آنها باید فعالیت‌های زیادی انجام دهیم.» جمع‌آوری کمک‌های نقدی برای تهیه منبع ذخیره آب و نصب آن در روستاهای محروم از جمله این اقدامات است.
او تامین آب برای شهرهای محروم را راهی برای بهبود معیشت مردم مناطق خشکسالی زده می‌داند و می‌گوید :«تا زمانی که آب در رودخانه‌ها و تالاب‌ها جریان داشت مردم از نظر معیشتی مشکلی نداشتند. گرچه در این استان‌ها محرومیت بیداد می‌کند. یکی از موثرترین راه‌ها برای کمک به مردم روستاهای درگیر خشکسالی کمک به تامین آب قابل شرب است. در کنار آن تامین غذای مورد نیاز این مردم در اولویت قرار دارد.
مردم این روستاها به دلیل نبود آب و از دست دادن مشاغل خود، مجبور به ترک روستاها هستند اما اغلب آنها جایی برای رفتن ندارند. ما جمع‌آوری کمک به این مردم را از مردم خود سیستان و بلوچستان آغاز کردیم و با وجود اینکه حتی شهرنشین‌های استان هم درگیر محرومیت هستند با ما همکاری‌های خوبی داشتند. حتی وقتی صحبت از کمک به شهرها و روستاهای محروم دیگر استان‌ها به میان می‌آید مردم سیستان و بلوچستان از جان‌و‌دل مایه می‌گذارند و اعلام آمادگی می‌کنند. به خصوص جوانان و نیروهای داوطلب استان که برای رفع محرومیت‌ها آستین بالا می‌زنند. یکی از دلایل این همراهی و همکاری این است که این مردم اهمیت همیاری و همدلی دیگران را در تحمل سختی‌ها به خوبی درک کرده‌اند.»
سعادت خاطرات زیادی از کمک‌رسانی‌های همشهریانش در طرح‌های مختلف محرومیت‌زدایی دارد :«خیلی از خانواده ها با وجود اینکه خودشان فقیر هستند از من می‌خواستند مواد غذایی که سهم آنها بود را به همسایه‌شان که فرزند کوچکتر دارد یا سرپرست خانوار ندارند بدهیم. این از خود گذشتگی آنها واقعا به من درس‌های زیادی داد و انگیزه بزرگی برای ادامه کار بود.»
سعادت که در دانشگاه ملی زابل در رشته مهندسی طبیعت تحصیل می‌کند، ۲ سال است کانون هلال احمر دانشگاه را سرپا نگه داشته است. او می‌گوید :« دانشگاه ما کانون هلال احمر داشت اما این کانون چندان فعال نبود. به همین خاطر دست به کار شدم و از کسانی که به کار داوطلبانه علاقه‌مند بودند دعوت کردم تا عضو کانون شوند. این جمع جوان خیلی زود جان گرفت. انگار بچه‌ها منتظر بهانه‌ای بودند تا از توانایی‌ها و مهارت‌هایشان در جایی استفاده مفید کنند.
همزمان با آغاز برنامه‌های داوطلبانه مثل تست قند خون و فشار خون رایگان در روستاهای محروم و کمک‌های دیگر، دوره‌های آموزشی هم آغاز شدند. یکی از بهترین خاطرات من این است که یکی از اعضای کانون با آموزش‌هایی که به او دادیم توانسته بود جان پدرش را که دچار حادثه شده بود نجات و تا رسیدن اورژانس اقدامات پیش بیمارستانی لازم را انجام دهد».
شوق هم وطنانم به گریه‌ام می انداخت
«حسین نعیمی‌نیا» دبیر شاخه آزاد دانشجویی یکی از داوطلبانی است که در طرح‌های ملی جمعیت از جمله نذرآب شرکت داشته. او متولد ۱۳۷۰ است و از سال ۱۳۹۶ وارد جمعیت هلال احمر شده است. اهل سیستان و بلوچستان و دانشجوی رشته علوم قرآنی است. او و دیگر اعضای جوانان استان با وجود مشکلات زیادی که در استان با آن دست و پنجه نرم می‌کنند همپای دیگر جوانان کشور در طرح‌های ملی حضوری فعال دارند. از جمع‌آوری لوازم تحریر گرفته تا کمک به مناطق زلزله زده و سیل زده کشور و حضور در طرح نذرآب و … .
او می‌گوید :«من نه تنها در استان خودم بلکه در استان‌های دیگر هم فعالیت‌های زیادی داشته‌ام. درست است که استان سیستان و بلوچستان با مشکلات بسیاری دست و پنجه نرم می‌کند اما وقتی پای کمک به همنوع به میان می‌آید مردم این استان با وجود تنگدستی و محدودیت‌های بسیار برای کمک حاضر می‌شوند. این کمک‌ها هرچند که کم هم باشد ارزشمند است. علاوه بر جمع‌آوری کمک‌های مختلف برای مردم حادثه دیده در گوشه و کنار کشور، سیستان و بلوچستان جوانان فعال و امیدواری دارد که به فعالیت‌های داوطلبانه علاقه‌مند هستند.
من و دیگر جوانان علاقه‌مند در طرح نذرآب ۲ به دیگر شهرهای محروم کشور می‌رفتیم و اقداماتی که را دستمان برمی‌آمد را برای خوشحالی مردم آن مناطق انجام می‌دادیم.» نعیمی‌نیا آب‌رسانی به روستاهای درگیر خشکسالی را بزرگترین دستاورد طرح نذرآب برای مردم این مناطق می‌داند و می‌گوید :«وقتی تانکرهای آب را به مناطق محروم می‌بردیم و شوق و قدردانی هم‌وطنانم را می‌دیدم از خوشحالی گریه می‌کردم. به خصوص در استان خودم سیستان و بلوچستان. چون اهل این استان هستم و خسارت‌های خشکسالی را به خوبی می‌شناسم.
همشهریان من مردمی بسیار نجیب هستند با وجود مشکلات زیادی که دارند خم به ابرو نمی‌آورند و اهل گله و شکایت نیستند. با وجود اینکه از نبودن آب شرب در عذاب هستند اما کمتر کسی گله و شکایت آنها را دیده است. وقتی تانکرهای آب را به روستاهای درگیر خشکسالی می‌بردیم بیشتر از همه زنان خوشحال می‌شدند چون بچه‌هایشان می‌توانستند از آب بهداشتی و سالم استفاده کنند. من این را با گوشت و پوستم حس کرده‌ام و می‌دانم زنان و کودکان مناطق درگیر خشکسالی از نبود آب بهداشتی و سالم چقدر در عذاب هستند و چگونه قدر آن را می‌دانند».